HELLO EVERYBODY ! I think that Thailand seem to confuse now. I hope that it will be nice.
“Charité bien ordonnée commence par soi-même.”
เกียรติยศต้องเริ่มจากตัวเราก่อน
“Oeil pour oeil dent pour dent.”
(ไม่ควร) ตาต่อตาฟันต่อฟัน
“Petit à petie, l’oiseau fait son nid.”
นกน้อยค่อยทำรัง
“On ne fait pas d’omelette sans casser d’oeufs.”
จะเจียวไข่ต้องตอกไข่
“Le temps c’est de l’argent.”
เวลาเป็นเงินเป็นทอง
“Les jours se suivent et ne ressemblent pas.”
เวลาผ่านไปทุกวันแต่ไม่เหมือนกันสักวัน
“Bien faire et laisser dire.”
ถ้าทำดีแล้วไม่ต้องสนใจว่าใครจะวิจารณ์ว่าอย่างไร
วันอาทิตย์ที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2551
วันอาทิตย์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2551
TF1 [ ช่องที่คนดูเยอะ ]
Création
13 février 1935
Slogan
« « Il n'y en a qu'une, c'est la Une ! » (1987)
« TF1 et mon cœur fait boom » (1990)
« TF1, c'est tout un programme » (1990)
« On a tous TF1 en commun » (2007) »
Langue
Français
Pays d'origine
France
Statut
Généraliste nationale privée
Ancien nom
Radio-PTT Vision (1935-1939)
RN Télévision (1935-1939)
Fernsehsender Paris (1943-1944)
Télévision Française (1944-1945)
RDF Télévision Française (1945-1949)
RTF Télévision (1949-1963)
La première chaîne de la RTF (1963-1964)
La première chaîne de l'ORTF (1964-1974)
Siège social
Télévision Française 1 S.A.
1, quai du Point-du-Jour92100 Boulogne-BillancourtTél : (33) (0)1 41 41 12 34
Site internet
http://www.tf1.fr/
Diffusion
Analogique
UHF SECAM Chaîne n° 1
Numérique
TNT Chaîne n° 1
Satellite
Nouveau Canalsat : Chaîne n° 1Bis Télévisions : Chaine n° 1Atlantic Bird 3
Câble
Numericable : Chaîne n° 1MC Cable : Chaîne n° 3Coditel : Chaîne n° 11 (Wallonie et Bruxelles), n° 41 (Flandre)Cablecom : Chaîne n° 3VOO : Chaîne n° 206
ADSL
Freebox TV : Chaîne n° 1Neuf TV : Chaîne n° 1Orange TV : Chaîne n° 1Alice TV : Chaîne n° 1Club-Internet³ : Chaîne n° 1BluewinTV en Suisse,
Belgacom TV en Belgique
Histoire de la chaîne
Unique chaîne de télévision en France pendant 28 ans, la première chaîne a souvent changé de dénomination au cours de sa longue histoire : Radio-PTT Vision avant-guerre, Paris-Télévision pendant l'occupation allemande, Télévision française dès 1944, RDF Télévision française en 1945, RTF Télévision en 1949, première chaîne de la RTF (suite à la création de la deuxième chaîne en 1963), première chaîne de l'ORTF en 1964 et enfin TF1 à l'éclatement de l'Office en 1975, privatisée en 1987.
La première chaîne
À la suite de la création d'une deuxième chaîne de télévision par la RTF le 21 décembre 1963, l'ancienne chaîne unique devient simplement la première chaîne (tandis que la deuxième chaîne va chercher à séduire des téléspectateurs pour qu’ils s’équipent en récepteurs et antennes compatibles pour son nouveau réseau UHF, en diffusant sur un nouveau standard en couleur dès 1967).
En 1965, l'élection présidentielle fait l'objet d'une campagne télévisée pendant laquelle chaque candidat a droit à deux heures d'antenne, suivie le 5 décembre d’une nuit entière de directs et de commentaires sur les résultats du premier tour.
Le 1er octobre 1968, la première chaîne ouvre ses écrans à la publicité "de marque". Dans la nuit du 21 juillet 1969, des millions de téléspectateurs français assistent en direct aux premiers pas de Neil Armstrong sur la Lune, commentés par Jean-Pierre Chapel.
La télévision touche à présent un immense public : de 6,1 % des ménages équipés en poste de télévision en 1957, on est passé à 13,1 % en 1960, 51,7 % en 1966 après la création de la deuxième chaîne, pour atteindre 70,4 % en 1970. La loi du 3 juillet 1972, modifiant les statuts de l’ORTF crée deux chaînes de télévision distinctes et plafonne les ressources publicitaires à 25 %.
Création de TF1
Premier logo de TF1 (1974)
La Société nationale de télévision Télévision française 1, abrégée en TF1, naît le 8 juillet 1974, lorsque le Premier ministre Jacques Chirac présente le projet de loi de réforme de l'audiovisuel. Par la loi du 7 août 1974, l'Office de radiodiffusion télévision française (ORTF) est divisé en sept organismes autonomes dont trois sociétés nationales de programmes : Télévision française 1 (TF1), Antenne 2 (A2), France Régions 3 (FR3), la Société française de production (SFP), Télédiffusion de France (TDF), Radio France, et l'Institut national de l'audiovisuel (INA). Le monopole d'État est maintenu. Chacune des sociétés est placée sous la tutelle du Premier ministre. La loi sera mise en application le 6 janvier 1975, lorsque la première chaîne change d'habillage et de nom pour devenir TF1.
TF1 doit son nom à l'UER. Lorsqu'il s'est agit de trouver un nom à l'ancienne première chaîne de l'ORTF, Jean-Louis Guillaud, son directeur général en 1975, s'est souvenu que l'UER nommait les trois chaînes publiques françaises : Télévision française 1, Télévision française 2 et Télévision française 3. Il s'empressa de faire avaliser cette dénomination, forçant ses deux concurrentes à chercher d'autres dénominations. Ce nom avait l'avantage pour la chaîne de la faire passer pour LA Télévision française.
Logo TF1 en 1984
Le 20 décembre 1975 en ouverture du journal, Jean-Claude Bourret annonce le passage de TF1 à la couleur qui prend effet le 1er janvier 1976 avec le passage sur le réseau UHF 625 lignes et la diffusion de ses premières émissions en couleur, soit douze ans après Antenne 2 (en 1967). Sa colorisation entamée le 6 janvier 1975 ne sera achevée tardivement qu'en 1983 avec l’arrêt des émissions en 819 lignes VHF noir et blanc. Durant cet intervalle, TF1 était également reprise en couleur par FR3 (déjà colorisée) depuis le 1er septembre 1975 à midi et l’après-midi jusqu’au démarrage de ses propres émissions à 18h.
Dès 1983, son audience la place derrière Antenne 2 tant pour les programmes de divertissement que pour l'information. Le 14 juillet 1983, Hervé Bourges est nommé président de TF1 par la Haute Autorité de la communication audiovisuelle (HACA) avec pour mission de redresser la situation de la chaîne. Il réussit en partie sa mission en mettant le duo Yves Mourousi - Marie-Laure Augry aux commandes du journal de 13 heures, Marie-France Cubadda ou Bruno Masure au 20 heures et en installant chaque vendredi une grande émission de divertissement populaire de Patrick Sabatier (Porte Bonheur, Le Jeu de la vérité), attirant également Patrick Sébastien ou Stéphane Collaro. Deux émissions emblématiques feront les meilleures audiences de la chaîne : Sept sur sept, le confessionnal politique dominical d'Anne Sinclair et Droit de réponse l'émission de débat polémique de Michel Polac.
Credit by : http://fr.wikipedia.org/wiki/TF1
วันอังคารที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2551
Place de la Bastille น่าไปดู
Place de la Bastille แห่งนี้ซึ่งเป็นที่มาของวันชาติ ฝรั่งเศสวันที่ 14 กรกฎาคม เป็นที่มาของคำขวัญของประเทศฝรั่งเศส « Liberté Egalité Fraternité » « เสรีภาพ เสมอภาค ภราดรภาพ » และเป็นที่มาของ คำประกาศสิทธิ มนุษยชน ด้วย
ในอดีต ตรง ลานแห่งนี้เป็นที่ตั้งของคุกบาสตีย์ซึ่งสร้างขึ้นในสมัยศตวรรษที่ 14 เป็นที่คุมขังนักโทษฐาน หมิ่นพระบรมราชานุภาพและเป็นศัตรูของราชวงค์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักโทษที่มีชื่อเสียงอย่างเช่น Voltaire ที่ถูกคุมขังเพราะเขียนบทกลอนล้อเลียนเจ้านายชั้นสูง นอกจากนั้นก็ยังมีนักโทษลึกลับ ทีไม่เปิด เผย ใบหน้า« มนุษย์หน้ากากเหล็ก » ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นคู่แฝดของของพระเจ้าหลุยส์ที่14
วันที่ 14 กรกฎาคม ค. ศ 1789 ฝูงชนชาวปารีสได้ลุกขึ้นมาจับอาวุธและได้ยึดคุกบาสตีย์ซึ่งถือ เป็นสัญลักณ์ แห่ง อำนาจสูงสุดของ กษัติรย์ และในต้นเดือนสิงหาคม คุกบาสตีญย์ก็ถูกพังทะลาย ก้อนหินส่วนหนึ่งถูก นำไปใช้ในการสร้างสะพาน เดอ ลา คงคอร์ด ที่อยู่ระหว่างทำเนียบรัฐบาลและ ลานคงคอร์ดน่ะค่ะ
ส่วนสาเหตุการปฏิวัตินั้นมีผลมาจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ อย่างหนักในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ประเทศ ฝรั่ง เศสมีหนี้สินมากมาย การแก้ใขปัญหาทางเศรษฐกิจโดย การเก็บภาษีที่ไม่เป็นธรรม การยกเว้นภาษี ของสองชนชั้นแรกซึ่งมีฐานะร่ำรวยอยู่แล้ว ชนชั้นกลาง และชาวไร่ชาวนาถูกเอารัดเอาเปรียบ อยู่ตลอด เวลา เสนาบดีการคลังที่เสนอ นโยบายการเก็บภาษีที่เป็นธรรมเป็นที่พอใจของประชาชนก็ถูกปลดออก เพราะไปขัดผลประโยชน์ของพวกชนชั้นสูงคือสมัยนั้นฝรั่งเศสมีการแบ่งแยกเป็น 3 ชนชั้น ซึ่งมีชนชั้นแรกคือพวก ขุนนาง ชนชั้นที่ สองคือ พวกนักบวช ส่วนชนชั้นที่สาม ก็คือ ชนชั้นกลางและชาวไร่ชาวนาที่เป็นประชากรส่วนใหญ่ของประเทศ สองชนชั้นแรกซึ่งเป็นส่วนน้อยกลับมีสิทธิพิเศษถือครองที่ดินส่วนมากของประเทศ และยังมีตัวแทนในสภา มากกว่า บวกกับ การใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยของราชสำนักทำให้ เกิดความเหลื่อมล้ำทางสังคมซึ่งทำให้ ประชาชน ไม่พอใจมากยิ่งขึ้น
หลังการปฏิวัติรัฐสภาได้ประกาศให้ประชาชนทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน โดยยึดหลักความคิดพื้นฐานของ นักปฏิวัติ ที่ว่า « เสรีภาพ เสมอภาค ภราดรภาพ » และได้มีการประกาศสิทธิมนุษยชนและประชาชนด้วย
ในปี 1989 สมัยประธานาธิบดี François Mitterrand ได้มีการเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่ในโอกาสครบรอบ 200 ปี ของการปฏิวัติฝรั่งเศส ส่วนวันชาติฝรั่งเศสปัจจุบันก็จะมีการสวนสนามของทหารที่ ชอง เซลิเซ เหมือนทุกๆปี
ส่วน Colonne de juillet เสาสูงๆสีเขียวที่อยู่กลาง Place de la Bastille ซึ่งบนยอดสูงมีรูปปั้นบรอนซ์ของเทพ แห่งเสรีภาพที่กางปีกทำท่าจะบิน นั้นคนส่วนใหญ่คิดว่าเป็นอนุสรณ์ของ การปฏิวัติฝรั่งเศส (1789) ที่มีการยึด คุกบาสตีย์ จริงๆแล้วไม่ใช่เลยค่ะ แต่เป็นอนุสรณ์เพื่อรำลึกถึงวัน « กรกฏา ทมิฬ »วันที่ 27-28-29 กรกฎาคม ปี ค.ศ.1830 (*1) ที่ฝูงชนลุกขึ้นมาต่อต้านพระเจ้าชาร์ลที่10 ที่ออก พระราชกำหนด 4 ข้อ« Les quatre Ordonnances de Saint-Cloud » ที่จำกัดสิทธิเสรีภาพในการเผยแพร่ ข่าวสาร ยุบสภาผู้แทนราษฎร แก้ใขกฎหมายการเลือกตั้ง ให้มีการเลือกตั้งใหม่ ผลการปะทะทำให้มีผู้เสียชีวิตหลายร้อยคน พระเจ้าชาร์ลที่10 ก็ได้หนีออกจากปารีส (*1)ซึ่งตรงฐานยังได้บันทึกดังนี้ « À la gloire des citoyens français qui s'armèrent et combattirent pour la défense des libertés publiques dans les mémorables journées des 27, 28, 29 juillet 1830 ». Le fût de la colonne porte le nom des victimes des journées révolutionnaires de juillet 1830.
เพื่อเป็นเกียรติยศแก่ปวงชนชาวฝรั่งเศสที่ได้ลุกขึ้นมาจับอาวุธต่อสู้เพื่อปกป้องเสรีภาพของปวงชนทั้งมวล ในวันที่ควรรำลึก 27-28-29 กรกฎาคม 1830 เสาต้นนี้จึงได้บันทึกชื่อของผู้ที่ได้เอาชีวิตมาทิ้งไว้ในวันปฏิวัติเดือน กรกฎาคม 1830
Credit by : Bloggang de P'lukkai
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)